Unilibrary. Oliy ta'lim muassasalarining yagona elektron kutubxona axborot tizimi.

БАХОРНИНГ УЛ ЕТТИ ДАҚИКАСИ

Штирлиц бирпас ҳайрон бўлиб колди: шу мавсум- да боғда булбул сайрарди. Ҳаво совуҳ, осмон кўким- тлр, теварак-атроф баҳор келишидан дарак бериб, но- зик акварелнн эслатиб турса-да, ерпи қалин қор бо- сиб ётарди. Унда ҳали тунда эрийдигап қорга хос ннм кўкнш ранг йўқ эди

Осмон огуши

Асирда мактаб ўкупчисининг Жиззах чўлларида буғдой кўриклаб, пахта териб юрган йилларидаёк учувчи бўлиш орзусининг амалга ошиши каламга олинган. Асар кахрамони минг бир каршиликка карамасдан максади сари дадил одимлаши ва вакт етиб ўзи орзу килган учувчи бўлиши ишонарли, таьсирли килиб тасвирланган. Узбек ёшларининг хаётидаги бир кўриниши билан ахамиятга молик бу асар.

МУАЛЛАҚ ОДАМ

Гоҳо асов сойдек пишқириб, баъзан тошбақадек судралиб ўтаётган умрингиз мобайнида қулоғингизга чалинган саволлар силсиласида бундан кўра мавҳум ва бетайини эҳтимол учрамас, бу савол оғриғини сўроққа тутгувчидан ўзга ким ҳам билсин. Бинойидек гурунг бериб ўтирган суҳбатдошим хотима тариқасида жазавага тушиб бақириши ҳар қандай одамни ҳайратлантириши, юракка ғулу солиши, “ақли жойида эмас” деган қатъий қарорга келиш учун асос бўлиши мумкин эди

ҲАЗРАТИ АТТОР

Йўл азобли эди. Фалак тоқидаги қуёш гўёки қум барханларини эритиб, уммонга қўшиб юборгудай шиддат ила борлиққа олов пуркарди. Қилт этган шабадага зор янтоқлар оғиздан чиққан нафасга ёнгудай. Бархан биқинида турган эчкиэмар, томоғи лўққилашини ҳисобга олмаса, худди ёғочга ўхшаб кўринади. Бир қарашда саҳрода ҳаёт сўнган каби борлиқ рангсиз ва нурсиз

МЕРГАН

Қайниси жўнашини эшитиб, Бекиўлатнинг боши кот- ди. Хушлашгали келса, эплироқ кутиш керак. Нима қилсайкин-а? Уйда бир кап ун йўқ. Эшикли уй. Биров карса, қўлинг тош остида бўлсаям олдига нон қўйиш лозим. Дастурхон очмоққа зор. Болалари «Пон бейниг! Пон! Нон!» деб юрак-бағрин эзишади. Уйчининг ўйи битгунча, таваккалчининг оши битади. Бекпўлат ток зордаги бор узумни уздида бир қадоқ унга қайтди

ЎТКАН КУНЛАР

Саройнинг тўрида бошқаларға қарағанда кўркамрак бир ҳужра, анови ҳужраларга кийгиз тўшалгани ҳолда бу ҳужрада қип-қизил гилам, угталарда бўз кўрпалар кўрилган бўлса, мунда ипак ва адрас кўрпалар, наригиларда қора чароғ сасиғанда, бу ҳужрада шамъ ёна-дир, ўзга ҳужраларда енгил табиъатлик, серчақчақ киши-лар бўлғанида бу ҳужранинг эгаси бошқача яратилишда

СИНЧАЛАК

Носиров қабулхонада ҳурмат юзасидан ўрнидан тур- ган ёрдамчиси-йигирма икки ёшлардаги баланд бўйли, хушкомат, жуда нозик қизга салом бериб, кабинетига кириб кетди. Қиз бир даста газета-журнал, битта қизил папкани олиб, унинг кетидан кирди, бу нарсаларни сек- ретарнинг столига қўйди-да, бориб деразаларин очиб юборди. Дим кабинетга боғчадан муздай ҳаво; ҳанда- лакними, босволди қовунними эсга соладиган ялпиз ҳи- ди кирди; чумчуқларнинг чугурлаши

САРОБ

Қиз эшик олдига юраги бетламайроқ келди, унинг қабзасидан ушлаб аста тортиши нарёкдан бировнинг қаттиқ итарган пайтига тугри келди: эшик оёғининг учига тегиб қопчигандан сунг четланиб, ичкаридан чиққан йигитга йул берди. Йигит дарров бутун вужуди билан таассуф билдириб, афв суради

ЎТМИШДАН ЭРТАКЛАР

Шукурбой аканинг ўғли Аҳмаджон уруш бошланган кунлари ҳамрайони бўлган бир талай, колхозчи ёшлар қатори аскарликка ариза берганида «дарров милтиқ оламану урушга кетавераман» деб ўйлаган эди. Ҳарбий комиссариатдагилар: «Йўқ, Аҳмаджон, ҳозир одам керак эмас» дейишди. У қайтиб ўзининг «Пахтачилик» колхо- зида кетмонини чопиб юра турди, лекин ўзини улуғ по- ходда бирон англашилмовчилик орқасида бўлинмасидан кейинда қолган жангчидай сезар эди

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР

Дунёда кутловлар бор Бири биридан гўзал, Дунёда табриклар бор Бири биридан эзгу. Ва лекин бу оламда Топилмас ҳеч бир маҳал Она-юрт қутловидан Баландроқ бирор туйғу

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР

Мснинг туБилиб Усган, болалигим Утган жойлар Карши (кдцимги Насаф) ша\рвдан беш-ун накурим шимолрок; томон- даги КУнгиртов этакларидир. КУнгартов дегани у ерда дов-да- рахт йукдиги, куринишининг кулранг-кУнгир тусда булганли- гидандир. КУнгиртовда ягона шур сувли булок; бор, уни КУтир- булок, дейдилар. Чунки, унинг шУр, тузлик сувидан одамлар турли дардларига шифо топиб юрадилар

Таьрифи адиб

Абдулла Қодирий — Жулқунбой 1894 йилнинг баҳорида Ташкент шаҳри Бешёғоч даҳа, тўртинчи Эшонгузар маҳалласида дунёга келди. Отаси Қодир бобо йигитлик чоғларида хон ла р га сарб озлик ҳам да савдо билан шуғулланган, кейинчалик, кексайгач, боғбонлик қилиб кун кечирган. Онаси Жосият биби уй бекасы бўлганлар

To`kilayotgan yaproqlar

Nobel mukofoti sovrindori Gabriel Garsia Markesning "To'kilayotgan yaproqlar" qissasi inson taqdiri haqida bitilgan mungli qoʻshiqqa o'xshaydi. Bir tomonda odamlarga yordam berishdan bosh tortib, yolgʻzilikda oʻzini o'limga mahkum qilgan insonni so'nggi yoʻlga kuzatish burchi. Boshqa tomonda uning o'z xonasida irib-chirib ketishini istagan olomonning qarshiligi. Ushbu asar har bir kitobxonni o'ylashga, mushohadaga chorlaydi. Shuningdek, ushbu toʻplamdan adibning "Oq yo'l, janob prezident" hikoyasi ham o'rin olgan.

Толзордан эсган шамол

Ушбу китоб жахон тилларининг деярли барчасига таржима қилинган бўлиб унда ёзувчининг ўғли ёзги таътилда бошидан ўтказган воқеалар хақида сўз боради

Yolg`izlikning yuz yili

Kitobxon nazarida avval boshdan jannatmonand yurt sifatida tasavvur uyg`otadigan Makondo fuqarolari bora-bora boshqacha hayot tarzi bilan yashashni xohlab qoladilar: ularga endi o`zlari makon tutgan yer torlik qiladi, ozodlik, hurlik istab qoladi qalblari. Alaloqibat esa tabiat in`om etgan baxtdan yuz o`girish ularga qimmatga tushadi, itoatsizliklari oqibatida muqarrar yolg`izlikka hukm qilinadilar.

Румонлар

Буюрингиз, ўғлим. — Раҳмат, ота, бўлмаса бизга чой қайнатиб берингиз-чи. —Хўб, бегам. Ҳасанали ч и ^ и . Раҳмат Отабек билан яна бир қайта соглиқ сўрашқандан кейин сўради: