Unilibrary. Oliy ta'lim muassasalarining yagona elektron kutubxona axborot tizimi.

АЛВИДО... БОЛАЛИК

                  Ҳозир қўлимга милтиқ бериб қўйишсаю ,дарвозадан отам билан онам кириб келишса, шарттта отардим. Ана ундан кейин ўзимни ҳам отиб юборишса майли.  

                
                    
      

помпеянинг сунги кунлари

Инглиз тарихий романлар устаси Эдуард Бульвер-Лит- тон (1803-1873)ни мах,орат бобида Чарльз Диккенсга киёс киладилар. Унинг киборлар жамияти хаётидан олиб ёзилган «Пэлем» (3 жилдлик, 1828) асари айникса катта шухрат козонди. Бир вактлар бутун дунёни ларзага солган фожиа - Везувий вулкони отилишидан кизигаи кул ва тошлар остида к,олиб кетган Помпея хдкидаги ушбу асар эса уз тарихийлиги ва далилларнинг асослилиги билан ало^ида кимматга эга. Муаллифнинг яна драматик асарларини уз ичига олган «Ри­шелье» (1839) китоби чоп этилган. «Помпеянинг сунгги кун- лари» асари оркали узбек китобхонлари бу истеъдод сох,иби ижоди билан узбек тилида биринчи марта танишмокдалар.

АЛВИДО, ҚУРОЛІ

Бу китоб Парижда, Ки-Уэстда, Флоридада, Пиггота, Канзас-Сити, Миссури, Арканзас, Вайомингда ёзилди; 1929 йил кўкламида Парижда сўнгги таҳрирдан чи-қарилди. Биринчи вариантни ёзаётганимда Канзас-Ситида ўғлим Патрик туғилди, уни онасининг қорнини ёриб олдилар, мен Оук-Паркда, Иллинойсда, сўнгги вариант устида ишлаётга нимда отам ўзини отиб қўйди. Бу китобни тугатганимда ҳали ўттизга кирмагандим, у биржада бухрон рўй берган кун дунё юзини кўрди. Мен доим отам шошди, деб ўй лайман, бироқ, балки унинг сабр косеси тўлиб кетгандир. Отамни ниҳоятда севардим, шунинг учун у ҳақда бир нарса деб мулоҳаза юритиш мендан лозиммас.

ЦИВИЛИЗАЦИЯЛАР ТУКНАШУВИ

Ушбу китоб, бир гуруҳ зиёли ёшлар томонидан блогер Нурбек Алимовнинг “Alimoff Team – Ёшлар ёшлар учун!” лойиҳаси бўйича холис билим олиш йўлида илк бора ўзбек тилига таржима қилинди. Биз профессионал китобчилар эмасмиз. Камчиликлар учун олдиндан узр сўраймиз. Ушбу таржимани ўқиш учун тарқатишингиз мумкин. Дарслар, презентацияларда ҳам ушбу таржимадан фойдаланишга қарши эмасмиз. Ушбу китоб илк бор ўзбек тилида чиқишида ҳиссасини қўшган барча инсонларга ўз миннатдорчилигимизни билдирамиз

CHINGIZXONNING OQ BULUTI

«Chingizxonning oq buluti» — Chingiz Aytmatovning «Asrga tatigulik kun» romaniga ilova qilingan qissa. Yozuvchi kitobxonlarni romanda taqdiri noma’lum bo‘lib qolgan Abutalip Quttiboev bilan qaytadan uchrashtiradi.

САДДИ ИСКАНДАРИЙ

Худоё, мусаллам худолиқ санга1, Биров шаҳки, даъби гадолиқ санга. Худованди бемислу монандсен, Худовандларга худовандсен. Забардастлар зердастинг сенинг, Бийиклар келиб борча пастинг сенинг.

САДДИ ИСКАНДАРИЙ

Сўз гавҳари васфидаким, «гавҳар» сўзи унинг олдида томчи сувдек бўлур — бу ҳақда бир неча сўз юритмоқ, яна Ганжа ҳокими таърифидаким, Қорун ганжи унинг «Панж ганжи» қошида бузуқ вайронадек кўринур - ганж сочмоқ; ва яна ҳинд сеҳргарлариким, уларнинг олдида кашмир жодулари ил эша олмаслар - унинг гавҳари ипига тизмоқ ва ўз назмининг чурук риштасин ва узуқ торин ҳам уларга уламоқ ҳали бору мавжуд эмас бир замонда яратилишнинг илк шабадаси вужуд сари кира бошлагач, ҳамма нарса шунда бор бўлди. Инсоф билан назар ташлаган ҳар бир киши бу сўзни англар эди-ю, лекин нутқнинг ўзи йўқ эди.

УЧ илдиз

Энди қор кетган пайтлар. Яланғоч ер янги чўмил- тирилган чақалоқдай буғланади, шаҳар ҳовлилари сув очиб ётади, асфальт кўчалардан эса енгил чанг кўтари- лади. Кўп қаватли бинолар сояси гоҳ булутлар соясига ҳўшилиб йўҳ бўлиб кетади, гоҳ яна қуёш чиқиб оламга иссиқ-нссиқ нур сочганда қайтадан пайдо бўлади. Ба- ҳор нафаси ҳамма ёҳни юмшатиб, алланечук бўшашти- риб қўйган.

ОЛИС ЮЛДУЗЛАР ОСТИДА

Ушбу тўпламда Шуиур Холмирзаев- нинг, ҳикоячилигимизнинг сўнгги йиллар- даги ютуқларидан, деб саналган « ё в в о й и гул», «Баҳор ўтди» каби асарлари билан бирга болалар учун ёзган новеллалари ҳам жой олган... Тўплэмнинг м а в э у и — тоғ ва тоғ одам- лари — авторнинг ватани, ватандошлари.

МЕРОС

Эндигина беш ёшга кирган норасида чинорлар чўл шамолида шивирлашиб, мендан Елқин акамни сўроқла- ётгандай бўлади. Елқин акам шу чинорларнинг ниҳоли- ни Фарғонадан Мирзачўлга олиб келиб экканда ҳали қирқ ёшга тўлмаган йигит эди. Бу чинорлар ҳадемай осмонга бўй чўзади, яна юз йил, балки беш юз-минг йил- лар умр кўради. Ушанда ҳам улар кимгадир Елқин акам- ни эслатса керак

САЙЛАНМА

Овга бораётган эдим, х,аво айниди. «Бах,ор хдвоси-да, бир севалаб утар», деб кетавердим. Бирок сал утмай ёмгир шундай куйиб бердики, бирпасда уст-бошим хул булиб, баданимга ёпишиб колди. Шунда, турган еримдан икки юз кадамча нарида жар ва жарга тушаверишда овчилар, йуловчилар куниб утадиган камарча борлиги ёдимга тушди. Жарга якинлашишим билан шувок иси аралаш тутун димогимга урди. Камарга кирдим. Уртада гулхан ёнар, четрокда окчил чакмон кийган, урта буй бир киши эшагининг айилини бушатарди.

Чингизхоннинг оқ булути

«Чингизхоннинг оқ булути» — Чингиз Айтматовнинг «Асрга татигулик кун» романига илова қилинган қисса. Ёзувчи китобхонларни романда тақдири номаълум бўлиб қолган Абуталип Қуттибоев билан қайтадан учраштиради

ШОВКИН

Роман, қисса ва бир туркум ҳикоядан таркиб топган ушбу тўпламни соғинч китоби, қўмсовлар китоби деса бўлади. Дарвоқе, ўтган ҳар бир лаҳза асли тарих, адабиёт эса асосан кечган воқелик – ҳолатлар, вазиятлар, тақдирлар тасвири билан иш кўради. Нафсиламри, кечаги кунлару қилмиш-қидирмишлардан қочиб-бекиниб яшаб бўлармиди, айтинг? Аммо муаллиф бунда ўтмиш умр соғинчи ёхуд одатдаги қўмсов – ностальгияни мақсад қилган эмас, бошқа дард, муддаолар ҳам борки, китобни ўқиганда англайсиз.

САБЪАИ САИЁР

Эй сипосинг демакда эл тили лол, Элга тил сендин ўлди тилга мақол. Сендин инсонға тору пуди жасад, Жасад ичра кўнгул, кўнгулда хирад. Сен қилиб фарқ уйида пинҳоний Қоргоҳи димоғи инсоний. Кўк топиб сайру ер сукун сендин, Бири саркаш, бири нигун сендин.

АКРАМНИНГ САРГУЗАШТЛАРИ

Цўққилари кумушдек товланиб ётган жануб тоғларига белбоғ — Олой, Қоратегин гизмаларига боқсангиз, кўнглингиз бир баҳя ўсгандек бўлади. Унинг этаклари узра ястанган За- рафшон ва Туркистон силсиласи оралиғидаги Ўратепанинг киприклар оғушидаги тиниқ. кўздек гўзал Кенгкўл қишлоғига йўлингиз тушганми? Агар йўлингиз тушса, унинг манзаралари- ни, бошингиз узра ғужғон ўйнаган юлдузларини кўриб ром бўлгандирсиз? Табиий равишда оқиш учун эмас, бамисоли куй- лаш учун яралгандек ажиб сас таратиб шўхчан оқаётган сувларининг қўшиғи, арпабадиён, қизилзирк, тоғбўзноч, кийик- ўт, ялпиз, тоғжамбил, шилба, тоғрайқон, қоразира, анис, равоч, жамбил каби ўт-ўланлари, тарвқомат арчалари таро- ватн сархуш этгандир?

Сўнгги ўқ

Жахонгир Зокирхужани хар эслаганида «мусофирликда олтин топиш осон, жон таслим цилиш цийин», деб цуярди. Аслида бу Зокирхужанинг гапи. Танаси кафан курмаган, лахад курмаган муслимнинг гапи. Цулогига Оллох номи билан азон айтилган, «Оллох» деб тили чиццан, умри буйи тоат-ибодатда булган муслим жанозасиз кетди. Инсон боласининг бошига турли кулфатлар тушиши мумкин. Бу дунё азобларини бехад куп тотиши мумкин. Лекин Жахонгирнинг назарида, кулфатларнинг энг бешафцати уша Зокирхужага насиб этди. «Бир ховуч она тупроцца зор булиб куз юмишни хеч бир андага насиб этмасин.» Бу хам Зокирхубанинг гапи...